DEEP INSIDE MY HEART (Chapter 24) Story by Geraldine Monzon

KASALUKUYANG  magkausap sa cellphone sina Janine at Andrea nang marinig ng una ang pasigaw na boses ng isang lalaki sa background ng huli.

“ANDREA, ASAN NA ‘YUNG PINAPAPLANTSA KO SA’YO?”

“Sir Jeff, s-sorry po nakalimutan ko!”

“Nakalimutan? Nakalimutan? Diba sinabi ko na sa’yo na susuotin ko ‘yon ngayon sa date ko?”

“A-ang dami ko po kasing ginawa sa kusina, nawala po sa isip ko, pasensya na…”

“Hindi ako tumatanggap ng pasensya, sige plantsahin mo ito dali, kung ayaw mong plantsahin ko ‘yang pagmumukha mo!”

Matapos iyon ay ang pabalyang pagsara na ng pinto ang narinig ni Janine mula sa kabilang linya.

“Andrea, sobra namang makapagsalita ‘yang amo mo!”

“Sanay na’ko sa kanya. O sige na, mamaya na lang ulit tayo mag-usap, paplantsahin ko na muna itong polo niya at baka lalo pang magalit ‘yon.”

Awang-awa man ay walang magawa si Janine para sa kaibigan. Kung pwede lang na sabihin niya kina Ma’am Angela at Sir Bernard niya na kuhanin na lang kasambahay si Andrea , kaya lang nahihiya naman siya sa mga ito.

Sa pagbabalik ni Janine sa kanila ay napansin ni Bernard na tila hindi na komportable si Angela.

Mula sa bintana ay nakatanaw sila sa hardin kung saan naroon sina Lola Corazon at Janine.

“Sweetheart, bakit parang hindi ka masaya sa pagbabalik ni Janine, dahil pa rin ba’to sa anak siya ni Regine?”

“Hindi naman sa gano’n… siguro na-disappoint lang ako na meron pala talaga siyang mga magulang.”

“Sabi ko na nga ba…umasa ka na siya si Bela?”

Hindi umimik si Angela. Sa halip ay humugot lang ito ng malalim na buntong hininga.

Hinawakan siya ni Bernard sa mga balikat at tiningnan sa mga mata.

“Sweetheart, lagi mong tatandaan, nawala man sa atin si Bela, hindi man niloob ng Diyos na magkaroon ulit tayo ng anak, ikaw lang at ako, sapat na. Kuntento na ako sa pagmamahalan nating dalawa.” Pagkasabi niyon ay masuyo niyang hinagkan sa labi ang asawa.

Biglang tumunog ang cellphone ni Janine. Nang makita ang numero ng ina ay bahagya siyang lumayo kay Lola Corazon na pinapakain niya. Ayaw niyang marinig nito ang magiging usapan nila.

“Ma?”

“O ano, kumusta diyan?”

“Ayos naman po ma. Kumusta po kayo?”

“Nandito ako sa puntod ng papa mo ngayon. Okay lang ako. Yung bilin ko sa’yo huwag mong kakalimutan. Kailangan mong magpaawa sa mag-asawa para matulungan nila tayong maibangon ang negosyo, naiintindihan mo ba o baka kinalimutan mo na?”

“Naiintindihan ko po ma. Pero kakabalik ko lang kasi rito kaya…”

“I don’t care. Huwag kang mag-aaksaya ng oras, okay?”

“O-opo ma…”

“Parehong malambot ang puso ng mga ‘yan, lalo na si Angela kaya hindi ka mahihirapan sa pinagagawa ko sa’yo.”

“Sige po ma. Kailangan ko nang balikan si Lola Corazon, hindi pa po siya tapos kumain.”

Ibinaba nan i Janine ang cellphone at malungkot na tumingin sa matanda.

Lingid kay Janine ay may iba pang plano si Regine.

Nakaharap ito sa salamin at pinapaganda ang sarili.

“Hmmm…why not? Minsan nang nabaliw sa akin si Bernard…hindi imposible na maakit ulit siya sa akin kung ibabalik ko ang dating ako. Kapag nangyari ‘yon, hindi ko na kailangang mangutang kung kani-kanino. Pwede akong makabalik sa pedestal. Balita ko maganda ang naging trabaho ni Bernard sa Hawaii kaya nakaipon silang mag-asawa. At ngayon ay maganda pa ang posisyong ibinigay sa kanya sa kumpanyang pinapasukan niya. Well…good luck Regine…goodluck sa bago mong agenda.” Nangingiting kausap nito sa sarili.

Umaga.

Papunta na sa Bela’s Restaurant si Angela nang biglang mahimatay si Janine habang papasok naman ito sa silid ni Lola Corazon dala ang tray na may gamot at isang baso ng tubig. Nabasag ang baso nang mabitawan ito ng dalaga. Nagmamadaling lumapit si Angela.

“JANINE! JANINE!”

Nasa office na si Bernard kaya’t si Mang Delfin na ang tumulong kay Angela upang madala sa ospital si Janine.

Hindi mapakali si Angela habang tsine-check ng doktor ang dalaga sa isang room. Sinagot niya ang tawag ni Bernard.

“Sweetheart, kumusta si Janine, anong sabi ng doktor?”

“Wala pa. Pero nag-aalala ako.”

“Calm down. Baka naman low blood lang siya or ano. Pupuntahan kita diyan after ng meeting namin ng client ko, ok?”

Nang makarating kay Regine ang balitang naospital ang anak ay agad niya itong tinawagan.

“Good job anak. So iyan ba ang naisip mong gimik para sa plano natin?” tuwa pang sabi nito.

“Ma…”

“Don’t worry, you’ll be fine. Ipagpatuloy mo lang ‘yan at susuportahan kita diyan!”

“Pero ma kasi hindi naman po…”

Hindi na naituloy ni Janine ang sasabihin nang mawala na sa kabilang linya ang ina. May dumating kasi itong bisita na dati nilang client sa kumpanya kaya agad na nitong ini-off ang call.

Samantala. Masinsinang kinausap ng doktor ang mag-asawa tungkol sa kalagayan ni Janine.

“Ahm doc, I hope na isang simpleng sakit lang ito na madaling lunasan, or baka naman buntis lang siya, although sa pagkakaalam namin ay wala siyang bf.” pangunguna ni Angela.

Huminga muna ng malalim ang doktor bago sumagot.

“I hope so. Pero ayon sa result ng mga naging pagsusuri sa kanya…it shows na meron siyang cancer. Kanser sa dugo.”

Natigilan ang mag-asawa. Nagkatinginan sila.

“Doc, wait, kanser agad? Isang beses pa lang namin siya nakitang hinimatay at wala kaming nakitang kahit anong sintomas na may dinadala siyang sakit kaya imposible yata ‘yon?” ani Bernard.

“Pero wala rin naman po kaming dahilan para manipulahin ang resulta ng mga test niya. Anyway, kung gusto nyo pong magpa-second opinion, go ahead po.”

Pinili ni Janine na umuwi kina Angela at Bernard pagkagaling sa ospital. Iginiit niyang kaya niya ang sarili at kaya pa rin niyang magtrabaho para kay Lola Corazon kahit sinabi na sa kanya ng mag-asawa ang kanyang kondisyon.

Gabi. Tinawagan niya si Andrea. Ipagtatapat sana niya ang kalagayan niya subalit narinig niya ang mga paghikbi nito mula sa kabilang linya.

(ITUTULOY)